Melisa lekarska Spis roślin domowy środek, odporność, rozwesela serce, uspakaja, ziele hildegardy Beata 30 czerwca 2023 0 Komentarze

MELISA LEKARSKA

Melisa Lekarska – pomaga zasnąć i rozwesela serce

Mellisa Officinalis – nazwa łacińska

Rodzina: Jasnowatych

Gatunek: Bylina

Ziele opisywała św. Hildegardy i tak o niej pisała w swoim dziele: „Melisa jest ciepła, zaś człowiek, który ją spożywa, lubi się śmiać, bowiem jej ciepło dotyka jego śledziony i rozwesela serce.”

Nazwy w innych językach :

Lemon balm – po angielsku; Zitronenmelisse – po niemiecku; Citronový balzám – po czesku; Mélisse – po francusku; Bálsamo de limón – po hiszpańsku

Inne nazwy Melisy :

Matecznik, rojownik, sajta

W 1988 roku została nawet uznana za roślinę leczniczą, a w 2006 roku za roślinę leczniczą roku.  

Paracelsus (1493 -1541) uważał melisę za najlepsze lekarstwo na choroby serca. Roślina została wpisana do oficjalnego rejestru handlowego miasta Brunszwik jako „Herba melissa”. Od 1611 r. siostry karmelitanki produkowały alkoholowy ekstrakt z melisy iw ten sposób powstał „Klosterfrau Melissengeist”.

Mielisa pierwotnie pochodzi ze wschodniej części Morza Śródziemnego, ale od dawna jest szeroko rozpowszechniona w Europie Środkowej.

Melisa to wieloletnia lub wieloletnia roślina zielna . Wysokość wzrostu melisy zależy od rodzaju uprawy i odpowiednich podgatunków. Rośliny uprawiane w doniczkach zwykle dorastają do wysokości od 30 do 60 cm, podczas gdy melisa wolno rosnąca w ogrodzie może osiągnąć wysokość do 1,20 m .

Liście melisy mają owalny kształt, są ząbkowane na krawędzi i lekko spiczaste na końcu liścia. Pod ziemią melisa tworzy rozległy system korzeniowy zwany kłączem. W ten sposób melisa oprócz samosiewu rozmnaża się sama. Melisa zwykle kwitnie między początkiem czerwca a końcem sierpnia.

Cała roślina wyróżnia się bardzo mocnym i przyjemnym zapachem cytrynowym.

Surowiec zielarski:

Zbiór odbywa się w przed okresem kwitnienia w czerwcu, a pózniej ponownie w sierpniu. Surowcem lekarskim są liście, a niekiedy ziele melisy.

Substancje czynne:

Melisa zawiera kwasy fenolowe, garbniki i substancje gorzkie (w tym kwas rozmarynowy), kwas chlorogenowy i kwas kawowy. Olejek eteryczny składa się z cytralu, geranialu, neralu i cytronelalu. Występują również tlenek kariofilenu, germakren D i 6-metylo-5-hepten-2-on. Ponadto zawiera żywice, śluzy, glikozydy, saponiny i tymol oraz wysoką zawartość witaminy C.

Działanie:

Składniki liścia melisy wykazują działanie uspakajające, rozkurczowe oraz wiatropędnie, jak również przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe oraz przeciwzapalne.

Melisa Lekarska – zastosowanie:

Medycyna ludowa :

Odwar melisy zaleca się pić podczas puchnięcia człowieka, co ma uchronić od dojścia puchlizny do serca. Stany ogólnego pobudzenia i niepokoju, trudności w zasypianiu. W zaburzeniach trawiennych i mało nasilonych nieżytach żołądka, pije się ją na zawrót głowy i na wzruszenie.

Kosmetyka:

Melisa doskonale nadaje się do pielęgnacji skóry, zwłaszcza dla skóry problematycznej, takiej jak pryszcze i trądzik. Olejek eteryczny jest stosowany jako składnik perfum.

Ogród:

Roślina służy do przyciągania pszczół do produkcji miodu.Rojownikiem o przyjemnej woni naciera się ule, aby pszczoły dobrze się roiły

Kuchnia:

Świeżo zebrane liście dobrze komponują się z sałatkami, grzybami, rybami, dziczyzną i drobiem, z jajecznicą, omletami i innymi potrawami jajecznymi, z sosami ziołowymi, sosami tatarskimi np. na lody, budynie i kremy.

Melisę można również wykorzystać do likierów, sznapsów, win owocowych i koktajli.Nadaje się do dipów, twarogów, jogurtów i sosów z tymi ziołami, do grillowania lub jako smarowidło.

Weterynaria:

Rojownik daje się pić bydłu na rojenie mleka. odwar matecznika dawany jest do picia krowom po ocieleniu i w razie choroby.

Działania uboczne i przeciwwskazania

Preparaty z melisy lekarskiej stosowane w zalecanych dawkach nie powodują działania szkodliwego. Należy unikać długotrwałego stosowania melisy, ponieważ może spowalniać ona pracę gruczołów płciowych. Melisy należy unikać w przypadku niskiego ciśnienia krwi lub u osób z niedoczynnością tarczycy. Nie zaleca się jej stosować w czasie ciąży, ponieważ niektóre kobiety w ciąży mogą być uczulone na niektóre składniki tej rośliny. Powinny go również unikać osoby z jaskrą, ponieważ substancje czynne melisy mogą zaburzać ciśnienie wewnątrz oka.